Johan Troost
Kwetsbaar, open, direct, kritisch, resultaat, levensgenieter, filosofie, optimaliserend, gevoelig, empatisch, pragmatisch, luisteraar.
Ik ben de oudste van 4 kinderen. Ik heb nog 2 zussen en 1 broer. Zoon van een een protestantse vader en een ierse katholieke moeder. Opgegroeid in Gouda, en na het VWO de Hogere Economische School (HES) in Rotterdam gedaan. Via een HBO-Erasmus jaar in Duitsland ben ik terecht gekomen in Parijs waar mijn toenmalige Franse vriendin naar terug verhuisde. Daar mocht ik 2 jaar wonen, vlak achter de Sacré Coeur. Ik wilde graag bij haar zijn in Parijs maar tevens wilde ik zover mogelijk bij het ouderlijk huis vandaan zijn.
Ik wilde naar de Australische woestijn, alleen. De reis gaf me veel inzichten. Mijn negatieve zelfbeeld en minderwaardigheidscomplex kwamen duidelijker aan het licht. De eenzaamheid die ik vaak voel(de) was, zo leerde ik later, een prima recept om mezelf beter te leren kennen.
Na de Australie-reis van 2 jaar ben ik direct weer naar Ierland verhuisd. Ik wist niet waar ik thuis was. De onrust in het kwadraat. De weinig uitdagende baan in een call-center en de onrust, gevoed door zelfkritiek, deden me een commerciele ICT-functie accepteren in Amsterdam. De internationele baan met internationale collega’s waren top. In Nederland wilde ik echter eigenlijk niet zijn. Nederland associeerde ik met mijn vader, het buitenland met mijn moeder, dus ja ontmoette ik een turkse vrouw. We zijn getrouwd in een katholieke kerk in Izmir en ik heb daar ook een jaar gewoond. 2 geloven op een kussen, daar sluipt de duivel tussen, was niet de reden voor de breuk maar communicatie in een andere, slechts ten dele beheerste taal bleek vaak problematisch. Noch kon ik niet in het reine komen met mijn Nederlandse roots. Het einde van een relatie van 4 jaar met een spaanse vrouw deed me inzien dat ik toch echt met mijn vader moest praten, geholpen door psychologen. Ik wist niet wie ik was. Ik had geen vertrouwen in mezelf, noch in anderen. En ik was eigenlijk altijd boos. An angry young man. Ik had niet door dat ik veranwoordelijk was voor de keuzes die ik had gemaakt en dat ik dus verantwoordelijk was voor de situatie waarin ik zat.
Contact met Nederlandse mensen, nieuwe vriendschappen hielpen mijn ogen te openen voor wat er was in Nederland. Ik slaagde erin, niet meer in de negatieve associaties van mijn jeugd te blijven hangen maar om een nieuwe weg in te slaan. Op die nieuwe weg kwam ook een Nederlandse vrouw met wie ik inmiddels twee lieve kinderen heb. Stabiliteit, rust, hernieuwd vertrouwen deden me eindelijk de stap maken naar het zelfstandig ondernemersschap, 11 jaar geleden in de AGF sector. Als commisionair verdien ik nu mijn geld na ook zelf importeur en exporteur te zijn geweest. Onrust en niet altijd hetzelfde willen doen zijn voor mij de basis-ingredienten om in beweging te blijven. Ik wilde minder AGF maar wat ik wilde erbij, ernaast?
Een artikel over learn-earn-return, een methode om je leven in 3 fases in te delen, hielpen mij bij het gestalte geven en realiseren van de “return-fase”. Ik wilde mijn kennis op AGF vlak, maar ook mijn kennis op ZZP vlak, maar nog veel meer mijn filosofische levens-kennis van vallen en opstaan delen. Return-dingen in mijn leven zijn: buddy bij Humanitas, wandelmaatje bij een zorg-instelling in Tiel, educatie-coordinator bij een voedselbos in de buurt van Tiel, waar ik natuurlessen geef voor de klas en op het voedselbos. Letterlijk en figuurlijk zaadjes planten samen met de volgende generaties.
Tevens wilde ik (startende) ondernemers helpen met een filosofisch startpunt. De vraag waar het om draait in de filosofie is: Wie ben ik? Uit dat idee is voort gekomen dat ik een cursus Ondernemerscoach heb gevolgd in het najaar van 2023. Coaching heeft voor mij het volgende doel. Aan de coachee hernieuwde rust, regie en richting te geven. Wat (soms) lastig is, is dat er geen bewegwijzerde weg is om te lopen. Van het levensconcert is geen programma. Dat kan intimiderend, afschrikwekkend zijn om in beweging te komen.
Echter, als je dit leest ben je al een heel eind gekomen. Voel je dat je niet in je kracht staat, dat je op het verkeerde spoor zit, maar je weet niet hoe je daar verandering in kan aanbrengen? Stuur me een mailtje en dan gaan we een stuk(je) van jouw weg samen bewandelen, todat je weer zelf verder gaat. Lijkt me een mooi vooruitzicht!
Mijn moeder is op 23/12/22 overleden en haar heengaan was de trigger die ik nodig had om eerlijk naar mezelf te kijken en me zelf af te vragen wat ik uit het leven wil halen, maar ook met welk doel ik hier op aarde ben. Uiteindelijk is dat doel om te verbinden. Verbinding met mezelf, worden wie ik in essentie ben, maar me ook verbinden met anderen en anderen te helpen bij het verbinden met zichzelf.
Tot gauw!